porthee

41 ความคิดเห็น:

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

หลังจากไปมาสุดเกือบสุดตะวันออก เพื่อตามหาอะไรบางอย่าง จนมาหยุดที่ วันนี้

การตามหาอะไรบางอย่างของผมในชีวิต ที่เป็นเหมือนสิ่งที่หายไปของผม

แต่การตามหาสิ่งที่หายไปของผม อาทิตย์หนึ่ง มันสร้างประสบการณ์ดีดีให้ผมมากมาย

ผมได้รับรู้ว่า จริงๆแล้วคนไทยน่ะ ยังมีน้ำใจอยู่ ผมได้รับรู้ว่า พยาบาล ส่วนใหญ่จะดุ

ผมได้รับรู้ว่า ตัวผมหน้าเหมือน โจรก่อการร้ายภาคใต้ 5555555

หลายอย่างเลยครับ อาทิตย์ที่ผ่านมา

มันเป็นอาทิตย์ที่ มี 2 อย่าง ขัดแย้งกันเต็มไปหมดใน จิต จนทำให้ลากสังขาร ออกมาเพราะ ไม่สามารถชนะจิตได้

เปรียบได้ก็คือ สติ รู้ แต่ ไม่มี สัมปัญชญะ

นี่จะเข้าใกล้ธรรมะ ทำไมหว่า คนอ่านไม่ได้สนใจหรอกเรื่องธรรมะ

เอาเป็นแบบนี้ ผมได้ไปคุยกับ ผู้มีพระคุณของผมที่ จังหวัดหนึ่ง แล้วกัน (ผมขออนุญาตเลยผมขอเรียกผู้มีพระคุณ สมมตินามก่อน ว่า คุณ บุญอยู่ ดีกว่า งั้น เรียกยากจังเลย)

ท่านบุญอยู่ ตามอ่าน บลอก ผมมาตลอด บอกว่า ดีมากมาก เลย แต่มันขาดอะไรไปบางอย่าง เพราะจริงๆแล้ว คำของ คุณ บุญอยู่ คือ ก่อนคลอดก็สาย แต่เอาก็เอา

เราได้คุยกันหลายเรื่อง เพราะ อายุเราใกล้เคียงกัน ลูกก็ใกล้กัน

มาติดใจ อยู่ตรงหนึ่ง คือ คุณบุญอยู่บอกว่า

ที่จะให้ทำน่ะ พ่อแม่น่ะ มีแรงทำนะ ถ้าทำเพื่อลูก แต่ เขาไม่มั่นใจ พอเขาไม่มั่นใจ บางอย่างมันไม่เกิดหรอก

ตัวอย่าง Mindmap หลายคนพยายามทำตาม แต่ถอดใจซะก่อน เพราะทำไม่ได้ ไม่รู้ตรงท้ายเป็นยังไง

ที่ผมบอกว่าไม่รับสอนเด็ก เพราะผมกำลังรู้สึกผิดอะไรไปหรือเปล่า

เพราะความจริง ถ้า ผม สอน ผมก็สอนพ่อแม่ด้วย ผมก็คงไม่ทิ้ง

ก็มาบอกว่า ถ้ามีเวลา ลองนึกดูอีกครั้งแล้วกัน เพราะ มันเป็นสิ่งที่ดี แต่ เขาทำไม่ได้นี่

เมื่อทำไม่ได้ มันก็ ต้องมา เมื่อต้องมาก็ต้องมีค่าใช้จ่าย

คุณบุญอยู่ บอกว่า ที่เสีย เพราะต้องการมั่นใจ ซื้อความมั่นใจ มันยากนะ แต่ผมรู้ว่า มันต้องยาวอย่างน้อย 4 ปี

คุณ บุญอยู่พูดกับผมทำนองนี้

มันจะไม่ได้อะไรเลย ถ้าทำแล้วไม่ต่อเนื่องและคนที่โทรมาหาผมก็ติดลูกเกรงใจหมดแหละ

ลองมาแก้โจทย์นี้กันดูครับ

1. สถานที่
ตามสวนสาธารณะ แต่ละที่ ถ้าไม่ Work ก็ ตามสโมสรหมู่บ้าน หรือ ผมจะเปิดบ้าน สอน ไว้ว่ากัน

2. เวลาของผม ถ้าเป็นไปได้นะลงชื่อไว้ก่อน
แบ่งเป็น 4 รอบ เสาร- อาทิตย์ เช้า-บ่าย เดี๋ยวขอจัดเวลาว่างก่อน

3 ค่าใช้จ่าย อันนี้ แล้วแต่สนับสนุน มีมากให้มาก มีน้อย สอนฟรี จะเอามาเป็นกองทุน เพื่อ ทำอะไรบางอย่างเพื่อล่าฝันของผมอีกฝันหนึ่ง

4 จำนวนเด็ก ไม่จำกัด

ไว้มาต่อครับ ลงชื่อไว้ และ โทร หา ผมนะครับ

12 กันยายน 2551 เวลา 18:30  

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

มาให้กำลังใจค่ะ
บางทีอยู่เงียบๆสักพัก ก็ดีเหมือนกันนะคะ ทำให้สมองได้ซ่อมแซม และทบทวนการกระทำที่ผ่านมา และจะมองเห็นว่า ข้างหน้าจะไปอย่างไร เรียกว่า หยุดคิด ตั้งสติและวางแผนใหม่

ดิฉันเคยเรียนพ่อธีร์แล้ว ว่า สิ่งที่พ่อธีร์ ทำไปแล้วนั้น ไม่ใช่เรื่องเล็ก งานเขียน แนวความคิด ส่งผลกระทบถึงคนหมู่หนึ่ง ซึ่งไม่น้อย มีทั้งเห็นด้วย และเห็นต่าง งานที่พ่อธีร์จะทำต่อไปนี่ จะยิ่งหนักกว่านี้ เพราะมันมีการปฏิบัติด้วยค่ะ จะมีเรื่องราวที่ต้องคิดมากมาย เพราะหากทำแล้ว ไม่สำเร็จ ครึ่งๆกลางๆ พ่อธีร์และเพื่อนๆจะเสียกำลังใจ ที่จริงแล้ว ตัวแปรของความสำเร็จของโครงการนี้ ไม่ใช่เรื่องเงิน แต่เป็นเรื่องความตั้งใจและจริงใจของคนร่วมโครงการ ซึ่งมักจะท่าดีทีเหลว ใจไม่มั่นคง พอคนหนึ่งขาดวินัย ก็ทำให้คนอื่นเป็นไปด้วย นัดไม่เป็นนัด สุดท้ายคนสอน สอนฟรี เหนื่อยและเสียความรู้สึก แถมคนเรียน เรียนไม่ได้ผล เพราะความไม่มีวินัยของตัวเอง และกลุ่มเพื่อน แต่กลับพูดว่า ไอเดียเลิศ แต่ปฎิบัติไม่ได้

พ่อธีร์ และเพื่อนๆจะยอมรับแรงเสียดทานแบบนี้ได้หรือเปล่าคะ หากทำได้ ทำเลยค่ะ เห็นดีด้วย แต่หากรับไม่ได้ ทำใจไม่ได้ ก็ต้องคัดคนค่ะ ต้องใช้เวลาในการคัดว่า คนเข้าร่วมจะเอาจริงเอาจัง มี Commitment ต่อลูกมากแค่ไหน

ให้กำลังใจนะคะ

12 กันยายน 2551 เวลา 23:48  

พ่อน้องพลอย กล่าวว่า...

โอ้...อิจฉาพ่อธีร์จัง

อยาก"ตามหาสิ่งที่หายไป" ที่โน่นด้วยจังครับ
(เห็นบอกว่าอยู่ริมแม่น้ำป่าสักเหรอครับ
แถวนั้นบรรยากาศดีมากกกก.....)

เมืองไทยนี่น่าอยู่ ผู้คนน่ารักจริงๆครับ
โดยเฉพาะในชนบทบ้านเรา

ถ้าใครได้ไปสัมผัสชีวิตชนบทจะเข้าใจครับ
ว่าบางทีชีวิตเราก็ไม่ต้องการอะไรมากมาย

เพียงแต่ต้องอยู่กันอย่างพอเพียง
ยืนอยู่บนลำแข้งตัวเอง ไม่ฟุ้งเฟ้อ
ไม่รับค่านิยมการบริโภคจนเกินพอดี

ที่สำคัญ...อยู่กันอย่างเอื้ออาทร
ถ้อยทีถ้อยอาศัย มีอะไรก็มาแบ่งปันกัน
อย่างที่พ่อธีร์กำลังทำอยู่นี่ก็ใช่เลยครับ
ขอเป็นกำลังใจให้ครับ

งานทุกสิ่ง...มันยากที่สุดก็ตรงก้าวแรกนี่แหล่ะครับ

13 กันยายน 2551 เวลา 08:55  

VARAVEE กล่าวว่า...

zaสวัสดีครับ มนแชง คุณหมอ ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจ

โดยส่วนตัวแล้ว ตัวผมไม่ค่อยจะสับสนอะไรง่ายๆ และในความจริงแล้วผมไม่ค่อยจะสนใจ อะไรเท่าไร แฮะแฮะ เหมือนคนเห็นแก่ตัวชอบกล

ผมไม่เล่ายาว นะครับ ว่าทำไมผมเขียนบทความก่อนอนุบาลก็สายเสียแล้ว เหตุผลง่ายๆ ก็คือ ผมทนเห็นการเสียเด็ก เก่งๆในแต่ละปีไป เห็นแล้วจิตมันตก

เมื่อจิตตก ก็ควรแก้ แก้ที่เหตุ ว่ามันคืออะไร ใครเชื่อก็ว่าไปใครไม่เชื่อมันก็เรื่องของเขา

แต่อย่างน้อย การที่ทำให้คนได้ "ฉุกคิด" อันนั้นผมก็หมดหน้าที่แล้วไปเปราะแล้ว

ผมถือว่า เออ เรียนมาสูง ก็แก้ปัญหาได้นะ แม้จะไม่ได้แก้ปัญหา ทั้งหมดในองค์รวมก็ตาม แต่ นิดหน่อยก็ดีน่า

อาทิตย์ที่ผ่านมา ผมพบ อะไรหลายๆอย่าง ผมได้พบ กับ พระอาจารย์ ชื่อดัง ผมได้พบ กับ ศิษย์พระอาจารย์ ชื่อดังในแต่ละสาย บางสายก็ขัดแย้งกัน ถ้าอ่านห้องศาสนา บน Pantip ก็คงรู้ นะครับ ว่าสายไหนบ้าง ผมได้พบ อีกสาย เช่น สาย หลวงพ่อฤาษีลิงดำ เช่นการฝึก มโนมยิทธิ (ถ้าใคร อ่าน หลวงวิจิตร จะพูดถึงคำนี้)เลยไปยัง สาย เกจิ ที่ปลุกเสกเครื่องรางของขลัง กันเลย

ผมเป็นคนที่ไม่พกพระ เพราะผมคิดว่าพระอยู่ที่ใจ อาจด้วยเรียนมาสูงเลยไม่ค่อยเชื่อ เรื่องพวกนี้

แต่ปรากฎการณ์บางอย่าง ทำให้ผมรู้ว่า

มนุษย์ ทุกคน ต้องการที่ยึดเหนี่ยว แม้จิตจะแข็งปานใดก็ตาม
แม้ สติ จะยังมีอยู่ แม้สัมปัญชญะ จะหลุด ไปบ้าง
แม้ จะบอกว่า เหตุการณ์บางเหตุการณ์ เราไม่เกี่ยว
แม้จะบอกว่า จุดยึดเหนี่ยวคือลูก หรือ ชาติ แต่ การทำเพื่อชาติ หรือลูก ต่างก็ทำด้วยจริตที่ต่างกัน

ผมเชื่อว่า ทุกทุกคน ต้องการทำดี หมดเลย ไม่ว่าจะร้านแฟ 3 ร้าน ที่ผมไปนั่งกินกาแฟ แค่เพียงข้ามแยกตรอก เล็กๆ ไม่ว่า จะเป็น พยาบาล กับหมอ ที่ รพ. บางปะอิน


หลายคนเชื่อในสิ่งที่เพียงแค่อ่าน
หลายคนเชื่อเพราะสิ่งที่ทำแล้ว อ่านล้วรู้สึกดี
หลายคนเชื่อเพราะได้ลงมือทำ
จนถึงหลายคนไม่เชื่อ

มันเป็นเรื่องธรรมดามากมาก เลยครับสำหรับผม

หลายคนบอกว่า วิธีลดความอ้วนที่ดีที่สุด คือออกกำลังกาย มีประโยชน์มากหลาย

ทุกคนรู้ว่าดีแน่นอน

แต่ทุกคนปฎิบัติไม่ได้ เพราะไม่มีที่ยึดเหนี่ยว ไม่รู้จะวิ่งยังไงวิ่งไปก็ไม่มีเพื่อน เย็นก็ทำงาน เช้าก็ทำงานออกแต่เช้าอีก เย็นกว่าจะกลับก็มืด

หลายคน ก็ใช้วิธี อดอาหาร

หลายคน ก็ใช้วิธี ซื้อยาลดความอ้วน มากิน ซึ่งยาลดความอ้วนก็มีหลายแบบอีก

จนไปถึงแบบที่มีอันตรายต่อร่างกาย

ครับ เพื่อสื่อให้เห็น ว่าทำไมทกคนปฎิบัติไม่ได้ เพราะไม่มีที่ยึดเหนี่ยว ไม่รู้จะวิ่งยังไงวิ่งไปก็ไม่มีเพื่อน เย็นก็ทำงาน เช้าก็ทำงานออกแต่เช้าอีก เย็นกว่าจะกลับก็มืด

ทำไมเวลาเราจะนั่งสมาธิ เราต้องไปหาพระอาจารย์ ให้คุมสติไว้ ทำไมเวลานั่งสมาธิ ในขั้นที่ 2 ของการนั่ง ต้องนั่งเป็นกลุ่มสักประมาณหนึ่ง แล้วจะรู้สึกดี ในขันแรกแรก ก็เพียง นั่งให้จิตสงบ แต่ พอเลยไปแล้ว ทำไม่ได้ครับ ต้องมีกลุ่ม มีหมู่

งั้นนะครับ รับรองได้ คุณจะไม่หันกลับมานั่งสมาธิอีกเลย ถ้าบุญ ของ คุณมีไม่พอ หรือ มีเศษกรรม ที่มีอยู่ใน จิตใต้สำนึก ติดอยู่ ที่จิต เรากดไว้อยู่ ในเรื่องบางเรื่อง แล้วมันจะเกิด ขึ้น ถ้าเราปล่อยได้มันจะหายไปหายขาดเลย ถ้าเราปล่อยไม่ได้ ยิ่ง กด มันจะยิ่ง โผล่

ผมกลับมานึกถึงเรื่องนี้

ว่าจริงๆแล้ว เมื่อนั่งสมาธิ วิปัสสนา แล้ว ถ้าจิตไม่แข็ง พระอาจารย์ก็จะไม่มีใครปล่อยให้นั่ง กรรมฐาน คนเดียว ในป่า ยกเว่นคนนั้นต้อง จิตใจเข้มแข็งมากมาก

เช่นกัน การเห็นบทความ แล้ว เกิดความ อยากลอง เสร็จแล้วทำ จึงต้องมีกลุ่ม มีหมู่
บางคนที่ บอกว่า ไอเดียดีนะ แต่ทำยากจังเลย ก็เหมือน กับ ที่ผมบอกครับ พออ่านหนังสือ เรารู้ว่า การทำสมาธินะดีนะ แต่ทำไมมันยากจังเลย เลยต้องไป หาที่นั่งในวัด หาอาจารย์ในวัด หา คนเหมือนๆกันในวัด

แต่ถ้าอ่านแล้วปล่อยไป ก็คือปล่อยไป อ่านแล้วทำเอง สักพัก ก็เลิก

13 กันยายน 2551 เวลา 12:13  

VARAVEE กล่าวว่า...

เพราะฉะนั้น เหตุการณ์นี้ ทำให้ผมคิดได้หลายๆอย่าง

คิดเลยได้เยอะมากมาก

แต่ยังไม่เล่านะครับ เพราะ ติดภารกิจอีก

13 กันยายน 2551 เวลา 12:19  

VARAVEE กล่าวว่า...

กลับมาที่การรวมกลุ่มกันดีกว่า

จริงๆแล้วมันยากมากมากนะครับ ในการคิดหลักสูตรอะไรก็ตามให้มัน พัฒนาต่อเนื่องขึ้นไป

แต่ผมจะไม่คิดว่ามันเป็นหลักสูตรนะครับ

อย่าคิดว่า เวลามาจะได้อะไรไป หรือ อยากรู้อะไรแล้วผมสามารถตอบได้หมด

แต่สิ่งที่ได้คือ ชุมชน หรือ ชมรม เท่านั้น

สมมติว่าแบบนี้ ถ้าคุณเคยเล่นกล้อง

ชมรมถ่ายภาพ เขาก็จะรวมกลุ่มกันไปเพื่อถ่ายภาพ แล้วมาแลกเปลี่ยนเทคนิคกัน

เหมือนกันไม่ต่างกันครับ

แลกเปลี่ยนเทคนิคกับใครล่ะ ในตอนแรกๆ ก็กับผมก่อน เพราะ ไม่งั้น มันก็ไม่มีคนเริ่ม

เมื่อมันเริ่มไม่ได้ มันก็เดินไม่ได้

ขนาดพระ บวช ยังต้องมี พระพี่เลี้ยง

ผมต้องขออภัย เลย 1 ปี ที่ผ่านมา ผมอาจเป็นพี่เลี้ยงที่ไม่ดีนัก

แต่มีบางอย่างที่ทำให้ผมต้องกลับมาเป็นพี่เลี้ยง ซึ่งไม่ขอเล่านะครับ แต่ไม่ใช่เหตุผลทางธุรกิจ หรือ เศรษฐกิจแน่นอน ขออุบเอาไว้ อยากรู้ ถามคุณ ภุชง

และผมคิดว่า ตอนนี้ ลูกผมพร้อมหมดแล้ว ถ้าเป็นเลข ก็ คงจะตก ประมาณ 2500-3000 ชม. พอที่จะสละเวลา เพื่อช่วยสังคมบ้าง

ไม่งั้น จะตกอยู่ในฐานะ

เรียนมาก็สูงๆ กันทั้งนั้น

ดร. เต็มบ้านเต็มเมือง ไม่สามารถทำอะไรได้

ก็ไม่มีใครทำ พอทำแล้ว โดนด่า ก็จะคิดว่า จะทำไปทำไม รู้งี้เก็บเงินดีกว่า

เพราะถ้าเก็บเงิน แล้ว มันไม่คิดอะไร มันไม่เหนื่อย

โดนด่า ก็คิดว่า เราได้เงินเขา เขาเป็น ลูกค้า ลูกค้าคือ พระเจ้า
คิดได้แค่นั้น มันก็ไม่เหนื่อย


แต่ทำแบบนี้เหนื่อย โดนด่าเท่ากัน แต่เหนื่อย เพราะไม่ได้เงิน

พอไม่ได้เงิน ก็ไม่ทำ เพราะทำไปไม่ได้อะไร


ผมจะขอวาง จุดคร่าวๆ ก่อนนะครับ

4 จุด รอบเมืองหลวง

ใครจะแนะนำว่ามานะครับ

1. รามอินทรา

2. ปากเกร็ด

3. สีลม สาธร

4. สวนสาธารณะ สนามกีฬา

ผมจะวนไป ตามตารางในทุกทุกอาทิตย์ ไปคอยอยู่ แม้ไม่มีคนมา

คนมา ก็คิดว่า พาลูกมาเที่ยว ผมอยู่ทั้งวัน เล่นทั้งวัน ทำนองนี้ 900-1800 ทำนองนี้

13 กันยายน 2551 เวลา 15:12  

VARAVEE กล่าวว่า...

หลังจากนั่งนึก เพราะน่าจะมีคนห่วงว่า ผมจะไปรอดไหม ในเรื่องแรงกดดันที่เจอ

และผมจะยอม เหนื่อยไปทำไมล่ะ

และผมจะยอม โดนด่าไปทำไมล่ะ

ถ้าไม่ใช่เพื่อเงิน เพื่อชื่อเสียง งั้นหรือ

ถ้าไม่ใช่เพื่อ ชื่อเสียง แล้วเพื่ออะไร

ไม่ใช่ทั้งหมดครับ ผมมีอยู่แล้ว แม้ผมอาจไม่รวยมาก ไม่มีชื่อเสียงมาก เพราะผมไม่รู้เอาไปทำอะไร เอามา ก็ลำบากอีก ไอ้ตัวชื่อเสียงนี่ ขอประเด็นสุดท้ายเลยที่อยากได้ เพราะมันลดเวลาของผม
=======================

ความฝันอันต่อไป ของผม คือ ผม อยาก สร้าง วัด สักวัดหนึ่ง

7 วันที่ผ่านมา ผม นอนวัด นอน โรงเจ นอน โรงพัก นอนโรงแรม นอน รพ.(ไม่ได้ ป่วย แต่นอน บริเวณที่รอ พักคนไข้ เพื่อ พิสูจน์ว่า พยาบาล ดุจริงๆ 5555)ยังไม่ได้นอนก็โรงเรียนแหละครับ กลัว ครูกับเด็ก แตกตื่น จับ เข้า โรงพยาบาลบ้า

ผมอยาก สร้างวัด สร้าง ศาลา ครับ

สร้างจากเงินที่ บริสุทธิ์ ล้วนๆ ผ่านแรงงาน การสอน เด็ก

ที่ ใครอยากมา ก็มา ใครอยากเรียนก็จะสอน

แล้ว เอาเงิน ใส่กล่อง บริจาคไว้คุณไม่ต้องบอกว่า บริจาคเท่าไร เพราะ ผมต้องการ ปฎิบัติกับทุกคนเท่าเทียมกัน เหมือนพระ ที่ผมไปเจอมาแต่ละที่

คนจน ปฎิบัติ อย่าง คนรวยปฎิบัติอย่าง หน้าตาไม่ดี ปฎิบัติอย่าง

ใครอยากเรียนโก๊ะ กับ Map มาเลยนะครับ

หรือใครอยากเรียนเลข 100 ช่อง ก็มาถาม

ลงชื่อกันไว้ แล้วมาดูสิ ว่า ผมจะสร้างศาลา หลังนี้ ใช้เวลากี่ปี

สำหรับ วัด อุบไว้ก่อน แต่เป็นวัดป่า ที่ผมไปพัก ผมมีความรู้สึกว่า ลำบากมากมาก ฝนตก แล้วลำบากมากมาก

13 กันยายน 2551 เวลา 15:47  

VARAVEE กล่าวว่า...

ถ้าใน บอรด มันโพส ยาก ก็โพสแนะนำตัวที่นี่ไว้ได้นะครับ

13 กันยายน 2551 เวลา 15:50  

pegasus กล่าวว่า...

ความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ

13 กันยายน 2551 เวลา 16:54  

pegasus กล่าวว่า...

ขอสนับสนุนและเป็นกำลังใจให้พ่อธีร์ ครับ สำหรับการรวมกลุ่ม การทำตามที่ฝัน และการร่วมสร่างกุศล มีอารัยให้ช่วยบอกได้เสมอ ครับ

ขอบคุณครับ

13 กันยายน 2551 เวลา 16:58  

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

พ่อธีร์

ขอถามนอกเรื่องค่ะ
ในเวปนี้ http://porthee.saiyaithai.org/
ใช้งานไม่ได้แล้วหรือค่ะ

ขอสมัครเข้ากลุ่มด้วยค่ะ
โพสไว้ในบอร์ดแล้ว แต่ยังไม่ได้ให้รายละเอียด
มีลูก 2 คน
พี่ข้าวปั้น 8 ขวบ (ญ)
น้องภู 4.7 ขวบ (ช)

13 กันยายน 2551 เวลา 17:06  

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

อ่านแล้วก็สัมผัสได้ถึงแรงปรารถนาอันแรงกล้าของพ่อธีร์ ที่จะนำพาโครงการนี้ให้สำเร็จ ไม่ใช่เป็นเพราะอยากได้วัด หรือ อยากได้ศาลาหรอกค่ะ นั่นคือผลพลอยได้ที่วัดผลได้ แต่สิ่งที่พ่อธีร์ทำมาตลอด ตั้งแต่การเขียนกระทู้ จนโครงการที่วางไว้ คือการจับมือสอนพ่อแม่เด็กให้เป็นรูปธรรม ตามทฤษฎีที่เขียนไว้ในกระทู้ อนุบาลฯ มันคือ ความปรารถนาที่จะเห็นเด็กๆในสังคม เติบโตอย่างมีคุณภาพ ได้รับความรักความอบอุ่น และได้รับการพัฒนาไปตามศักยภาพสูงสุดของเขา ซึ่งการพัฒนาประชากรที่มีคุณภาพแบบนี้ ต้องพัฒนาให้เร็วที่สุด อาจจะตั้งแต่ก่อนตั้งครรภ์ด้วยซำ้ แต่อย่างไรก็ตาม ยิ่งเร็วยิ่งดี นี่ต่างหากคือ แรงปรารถนา แรงบันดาลใจของคุณค่ะ

แรงบันดาลใจนี้มันยิ่งใหญ่มากนะคะ ทำให้พ่อธีร์อดทนปั้นกระทู้ยาวยืดอันนั้น พร้อมทั้งคิดโครงการสอนปฏิบัติ ที่พ่อธีร์ต้องลงแรงลงเวลายาวนาน ไม่ตำ่กว่า 4 ปี กว่าจะเห็นผลเป็นรูปธรรม แต่อย่างไรก็ตาม ดิฉันเชื่อว่า พ่อธีร์จะฝ่าแรงกดดัน แรงเสียดทานได้ค่ะ เพราะสิ่งที่พ่อธีร์จะยึดมั่น คือเป้าหมาย หากเราสามารถทำให้ครอบครัวแค่ครอบครัวเดียว สามารถสอนลูก ปั้นลูกได้ตลอดรอดฝั่ง นั่นคือสำเร็จแล้ว เหมือนอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ เอดิสัน หรือนักประดิาฐ์ นักวิทยาศาสตร์คนสำคัญ ทำการทดลอง ล้มเหลวมากมาย แต่เมื่อสำเร็จหนึ่งครั้งก็ถือว่า สำเร็จ ที่ล้มเหลวนับครั้งไม่ถ้วนนั้น ไม่มีความหมาย เสียงหัวเราะเยาะเย้ย ถากถางของคนในสังคม การดูถูกดูหมิ่นของคนในสังคม มิได้ทำให้เขาท้อถอยเลย มันไม่มีความหมาย เพราะเขาเชื่อมั่นในสิ่งที่เขากำลังทำ เขายึดมั่นในเป้าหมายค่ะ

หากพ่อธีร์ตั้งใจแน่วแน่ว่าจะทำแบบนี้ ก็อย่าใช้วิธีนั้นเลยค่ะ มันไม่เหมาะ ย้ายไปย้ายมา คนที่อยากได้วิชา แม้ข้ามเขาหลายร้อยลูก ก็มีปัญญามาค่ะ ตอนนี้ Focus กลุ่มเล็กๆ ที่แน่วแน่ก่อน ทำทีละเรื่อง เช่น จะเอาเรื่องคณิต 100 ช่อง ก็ทำเลย หรือ จะเอา Mind Map ก็ทำ เรื่องเงินก็เก็ยไปเถอะค่ะ ใครจะว่าอย่างไรก็แล้วแต่ ทำ่ก่อน เพราะหากไม่เก็บเงิน คนจะเห็นว่าของฟรีไม่มีค่า แล้วเขาก็ไม่ใส่ใจ ไม่รับผิดชอบ เป็นผลเสียกับอนาคตของเขามากกว่าจะดี

หากเก็บเงิน หรือไม่ คำครหาก็มีแน่นอน ไม่ต้องใส่ใจ เพราะนั่นคือสิ่งที่เขาคิด ไม่ใช่สิ่งที่เราคิด ไม่ต้องรับมาใส่ใจ

เสียดายที่ไม่ได้อยู่เมืองไทย หากอยู่ต้องไปร่วมแน่นอนค่ะ ให้กำลังใจนะคะ ขอให้อย่าหวั่นไหว และก้าวไปข้างหน้า ตามที่มีแรงปรารถนาอันแรงกล้านะคะ

13 กันยายน 2551 เวลา 21:22  

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ขอคำแนะนำ ผมแอบใช้เลข100 ช่อง แต่ไม่เข้าใจกระบวนการทำ ลูกคนโต ป4 คนเล็ก ป1 ทั้งสองเรียนครูนั่งมอง คนโต ระดับ e คนเล็กb ตอนนี้ลองให้คนโตทำคูณเลข 2 หลัก คนเล็ก กำลังเขียนเลขข้ามช่อง 2กับ 3 อยากขอคำแนะนำการเรียนและสิ่งทีต้องทำของเด็กประถม พยายามแอบอ่านข้อความของสมาชิกอื่นแม่ไม่มีกลุ่มประถมเลย อยากขอข้อแนะนำและเสนอแนะแก่ลูก ที่ไม่ค่อยเก่งคณิตศาสตร์
รอคำตอบอยู่ครับ
การทำทานบารมี เมื่อเรามีจิตใจดี เราจะมีความสุขการสอนลูกให้เป็นคนดี จิตใจพ่อแม่เป็นสุข

14 กันยายน 2551 เวลา 00:34  

IcyKeng กล่าวว่า...

ดีใจมากที่ได้รับโทรศัพท์จากพ่อธีร์วันนี้ น้อมรับความมีน้ำใจความเอื้ออารีที่มอบให้ การสอนแบบที่พ่อธีร์กำลังจะทำยากกว่าพ่อธีร์ลงมือสอนเด็กเองซะอีก สอนพ่อแม่ให้ไปสอนลูกโดยมีพ่อธีร์เป็นพี่เลี้ยง ก่อนวินัยลูกจะมา...วินัยพ่อแม่ต้องมาก่อน เชื่อขนมกินได้เลยว่าแนวร่วมแรกๆเยอะแล้วเดี๋ยวก็ค่อยๆหายหน้าไปเพราะติดภารกิจสารพัด การมีกลุ่มคุยกันเจอหน้าเจอตากันให้กำลังใจกันแน่นอนเป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้ความเป็นไปได้มากขึ้น เป็นรูปธรรมมากขึ้น ตัวเก่งเองติดตามกระทู้พ่อธีร์มา อยากรู้อยากติดตามอยากทำจริงจังแต่กลัวเคว้ง ถ้าไม่มีพ่อธีร์เป็นพี่เลี้ยงเก่งก็คงต้องมั่วๆทำไปกับบันบันหละนะคะ แต่ตอนนี้มีพี่เลี้ยงประกบ ยืนยันว่าเป็นแนวร่วมคนนึงที่จะไม่ถอยค่ะ ตอนนี้บันบัน 1 ขวบ 4 เดือน พ่อธีร์บอกว่า 4 ปีเป็นอย่างเร็วเห็นผล บันบันตอนนั้นก็จะ 5 ขวบ 4 เดือน เตรียมเข้าป.1 พ่อธีร์จะเห็นว่าเก่งยังป้วนเปี้ยนอยู่รอบๆพ่อธีร์แน่นอนค่ะ ฮ่า ฮ่า ศูนย์สุขุมวิท 50 เปิดบริการวันเสาร์เว้นเสาร์ช่วงสายๆ ล็อคเวลาพ่อธีร์ประมาณนี้พอไหวมั๊ยคะ

แนะนำตัวอีกทีอย่างเป็นทางการ เผื่อเพื่อนๆผ่านไปมา ชื่อ"เก่ง"ค่ะ ลูกชายชื่อ "บัน บัน" อายุ 1 ขวบ 4 เดือน อุปกรณ์บล็อก กระดานเบี้ย ลูกปัดครบถ้วน เตรียมไว้ล่วงหน้าหมดรอวิธีการนำเสนอให้เทวดาสุดรัก ทุกวันนี้แม่พานับทุกอย่างที่ขวางหน้า เห็นแมวนับแมว เห็นลูกโป่งนับลูกโป่ง

14 กันยายน 2551 เวลา 02:32  

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ไม่น่าเชื่อว่า กฎแห่งการดึงดูดจะเป็นจริง เพราะคิดทุกวัน ทุกครั้งที่เข้ามาอ่าน Blog ว่าเมื่อไหร่น้อ พ่อธีร์จะรับสอน ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นจริงได้ Post แนะนำตัวไว้ที่บอร์ด แล้วค่ะ

เห็นด้วยกับที่แม่น้องแชง บอกค่ะ ว่าอย่าระเหเร่ร่อนเลยค่ะ เพราะเดินทางในกรุงเทพ ถึงจะเสาร์ หรือว่า อาทิตย์ ก็เอาแน่ไม่ได้ อาจจะรถติด ได้ ทำให้เหนื่อยหรือว่า หงุดหงิดเปล่าเปล่า คนที่อยากได้วิชา แม้ข้ามเขาหลายร้อยลูก ก็มีปัญญามาค่ะ ====> เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ ตัวเอง ที่ไหนก็ได้ค่ะ พร้อมจะข้ามเขา แล้วค่ะ (ฝากขอบคุณ คุณ BJ อีกคนนะคะ ที่คอยส่งข่าว :)

14 กันยายน 2551 เวลา 02:40  

BJ กล่าวว่า...

ดีใจจริงๆ ค่ะที่พ่อธีร์ยอมออกมาลุยเอง
ขออนุญาตบอกว่า "คุณบุญอยู่" อยู่เบื้องหลัง

ตอนนี้พ่อธีร์ยังอยู่ต่างจังหวัด

เอาเป็นว่า ...
คนที่ตามอ่านถ้ามีข้อสงสัย ไม่ว่าเรื่องไหน

คณิต ร้อยช่อง
ไมนด์แมพ
หรือข้อแลกเปลี่ยน

สะดวกแนะนำตัวหรือไม่ ... ก็มาเจอกัน ที่จุดนัดแล้วกันนะคะ

1 จุดนัดล่าสุด คิดว่าจะเป็นจุด fix ไว้ก่อน - จุดนัดแบบนี้เรียกว่า "จุดนัดคงที่" ... พ่อธีร์พาลูกไปเล่นทั้งวัน

2 "จุดนัดเคลื่อนที่ ในเขตกรุงเทพ"
คือ สถานที่ซึ่งพ่อแม่ที่รวมกลุ่มกันได้ มาโพสต์ขอให้พ่อธีร์ไปช่วยบรรยาย
จุดเคลื่อนที่ใน กทม. อาจเป็นสวนสาธารณะ, หรือสุขุมวิท 50 ที่คุณเก่งจะช่วยอนุเคราะห์สถานที่

ใครรวมตัวกันได้ (ไม่จำเป็นต้องเป็นพ่อแม่ในเว็บบอร์ดอย่างเดียว ชวนเพื่อนที่รู้จักหรือมีลูกมาด้วยก็ได้)

ขอให้โพสต์สถานที่ และวันเวลาคร่าวๆ ไว้ ้ในเว็บ
www.porthee.freeforums.com


3. "จุดเคลื่อนที่ - ต่างจังหวัด"
สำหรับพ่อแม่ในต่างจังหวัด รวมตัวกัน โพสต์บอกไว้ในเว็บฟรีฟอรั่ม

เมื่อวานถามว่า พ่อธีร์จะตระเวณไปจริงหรือ ครอบครัวและภรรยาโอเคหรือเปล่า
พ่อธีร์บอกว่า "จริง.. แต่ขอเป็นสัก 2 เดือนต่อ 1 ครั้งแล้วกัน"

สรุปว่า .. ต่างจังหวัดใครรวมตัวได้ก็โพสต์ไว้ เลยค่ะ

........

คุณพ่อเบอร์ ๑๓
รอพ่อธีร์กลับมานิดนึง
ตามอ่านจุดนัดแรกแล้วตามไปเจอกันะคะ

14 กันยายน 2551 เวลา 03:30  

VARAVEE กล่าวว่า...

ขอบคุณครับ มนแชง

เช้านี้ ลงมาจากวัดถ้ำ ที่แก่งคอย สระบุรี

ไกลจากสถานีรถไฟ 10 กม. สวยมากมากครับ สงบด้วย

ที่เขาถ่ายหนังเรื่อง อังกอร์ น่ะครับ

สติที่จับได้ ตอนนี้ อยู่ ตอบได้ว่า ใช่ ครับ แต่ไม่หมด

ผมจะบอกแบบนี้ จะแรงไปหรือเปล่านี่

เรา สามารถ สอนคน ให้เป็น คนได้ โดยไม่ยากนัก

เราสามารถสอน คน ให้เป็น คนเหนือ คน ก็ไม่ยากอีก

เราจะสอนให้ คน เป็น มนุษย์ ได้ อย่างไร

ขอเปลี่ยนเรื่อง ธรรมะ ก่อนแล้วกันนะครับ เพราะ ว่า ช่วงนี้กำลังรวบรวมความคิด

14 กันยายน 2551 เวลา 10:47  

VARAVEE กล่าวว่า...

มาถึง สถานี แก่งคอย จะมีร้าน เนตคาเฟ่ ที่สถานี ผมใช้ตรงนั้นแหละครับเป็น ที่พิมพ์ วันนี้

สมัยก่อน เวลา ผมนั่งคุยกับเพื่อน ที่เป็น ซีล ผมรู้ว่าเขาลำบากนะ ในการฝึก เช่น ในสภาพ ที่ โทรมสุดสุด โกนหัว แล้วไปปล่อยไว้กลางสวน ของชาวบ้าน พร้อม ปล่อยข่าว ว่ามี นักโทษ จำนวนหนึ่งแหกคุก( เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้วครับ เพราะ ชาวบ้านแตกตื่น )

เราคิดว่าเราเข้าใจ ถึงความลำบากของเขา แต่ เอากันจริงๆแล้ว เราไม่เข้าใจเขาเลยนะครับ

มาเจอกับตัวเองนี่แหละ ถึงเข้าใจ

เวลาที่สายตาของคนมองเราด้วยความดูถูก เป็นอย่างไร หรือเวลาที่เขารู้สึกกลัวเราเขาเป็นอย่างไร

ที่เขาเป็นอย่างไร ไม่เท่ากับ เราเป็นอย่างไร

ครับ ขอข้ามไปก่อน แปปปปปปปปปป

14 กันยายน 2551 เวลา 10:56  

VARAVEE กล่าวว่า...

ผมไม่พูด เรื่องธรรมะ ที่เป็น บาลี ดีกว่า

เมื่อคืนคุย กับ พระ ป่า ที่วัด

พูดเรื่อง คนเทวดา ผีสางนางไม้ไปตามเรื่องตามราว

ผมสรุปได้ว่า

เราสามารถ สอน คนให้เป็น คน ไม่ยาก หรอก

แต่สิ่งที่ยาก คือ สอน คนให้เป็น มนุษย์

มนุษย์ ก็มี หลายแบบ ดีของมนุษย์ แบบหนึ่ง ก็จะไม่ดี ของอีกแบบไม่เป็นไร

แต่เมื่อเขามีความเป็น มนุษย์ ดำรงอยู่แล้ว

เขาจะอยู่ด้วยกันได้

ผมเริ่มเห็น สัจจะ

สัจจะที่ คนที่ผมไปพบเจอ ที่ รพ ปางปะอิน สัจจะ ที่ผมไปพบเจอ ในหลายๆที่

เจอ ผู้คน หลายรูปแบบ เจอ มนุษย์ หลายรูปแบบ

เจอตั้งแต่ การตีกันตอนเช้า ของ คนในวัด เพื่อแย่งข้าว ที่พระ ไปบิณฑบาตร เพื่อการดำรงชีวิตอยู่

คำถามที่อยู่ในใจผมตอนนี้

เราจะสอนคนให้เป็น มนุษย์ได้อย่างไร

14 กันยายน 2551 เวลา 11:05  

VARAVEE กล่าวว่า...

อะไรคือ คน คือ มนุษย์ ผมถามหลวงปู่

คนก็คือ สัตว์ ประเภทหนึ่ง ถ้าได้รับการเรียนรู้ ถ้าได้รับการสอน จากโรงเรียน จากพ่อแม่ ก็คือคน แล้ว

มีอาชีพ มีหน้าที่ และ ยังติดอยู่ ใน ลาภ ยศ สรรเสริญ มีมัวเมา ในบางครั้ง มีลุ่มหลงในบางครั้ง

มี รักโลภ โกรธ หลง

อันนี้ ก็ ยังเป็น คน อยู่

มี คนดี มี คนเลว ปะปนกันไป

เราก็ถามต่อ คนดี และเลว ตัดสิน กันด้วยอะไรล่ะ

ดี ของ หมู่ หนึ่ง ก็เลว ของหมู่หนึ่ง

ท่านก็บอกว่า ตัดสิน ตาม กฎหมายไง พระ ก็มี กฎ การตัดสิน ก็ตามกฎไป

กฎก็ คือการดำรงอยู่ของ กลุ่มคน ทำให้ คน อยู่ร่วมกันได้

พระ ก็คือ คน พระส่วนใหญ่ก็คือ คน อาจจะยังไม่ใช่ มนุษย์ ด้วยซ้ำ

14 กันยายน 2551 เวลา 11:12  

VARAVEE กล่าวว่า...

แล้วอะไร คือมนุษย์ล่ะ หลวงปู่

14 กันยายน 2551 เวลา 11:14  

BJ กล่าวว่า...

กรี๊ด ..
ตามอ่านค่ะ เราชอบให้พ่อธีร์เล่าเรื่องสนทนากับพระ

เราอยากบวช
ชาตินี้มีลูกชาย 2 ขอลูกบวชให้ก่อน

ชาติหน้าจะขอบวชเอง
ตั้งจิตอธิษฐานในชาตินี้แหละ
....

พ่อธีร์บันทึกไว้นะคะ

อย่าลืมส่งจดหมายหาคนที่อยู่เบื้องหลังที่บ้านให้เขาได้ชื่นใจ และอนุโมทนากับเราด้วย

14 กันยายน 2551 เวลา 11:25  

VARAVEE กล่าวว่า...

เดินมาไม่เห็นหรือไง เราก็หันหลัง ไปหันหลังมา

ไม่เห็นมีอะไรนี่หว่า ควัก โทรศัพท์ ดูเวลา ก็ 3 ทุ่ม

เมื่อกี้เดินไป เดินมา ไม่เห็นมีอะไรเลย

สิ่งที่มนุษย์มีคืออะไร ล่ะ

เราสูดลมหายใจ ลึกกกกกก เข้า สู่ Central of gravity แล้วตามลมหายใจออกมา

ถ้าเราไม่รู้จัก มนุษย์ เราก็ ยังเป็น แค่คน อาจเป็น แค่คนดี คนเก่ง คนฉลาด คนอัจฉริยะ คนรวย

แล้วอะไรล่ะ คือ มนุษย์

ผมสร้าง คนให้เป็น คนได้ ซึ่ง จะเป็น คนดี หรือ คนเลว ขึ้นอยู่กับ กรรม ของเขา

แล้วเป็นไปได้ไหม ที่ผมจะสร้าง คนให้เป็น มนุษย์

หลวงปู่ถามผม แล้วผม เจอ มนุษย์ หรือยังล่ะ

14 กันยายน 2551 เวลา 11:53  

VARAVEE กล่าวว่า...

ด้วยจิตไม่สงบ เพราะความอยากรู้ ทำให้คืนที่ผ่านมา ผมไม่ได้อะไรเลย มัวแต่ งง เรื่อง มนุษย์ กับ คน ของ หลวงปู่ ปริศนาธรรม ที่ ต้องคิด

เช้ามา

ก็ มานั่งเล่นเนต ที่สถานี รถไฟ เพราะ แบตมือถือหมด เดี๋ยว จะเป็นอะไรซะก่อน

สมัยนี้ไม่มี มือถือนี่ ตายอย่างเดียวเลย


เราสามารถ สอน คนให้เป็น คนได้ ไหม ตอบว่าได้

พ่อแม่ อยากให้ลูกเป็นคนดีได้ไหม ตอบว่าได้ เพราะแค่อยาก เพราะคนดี คนเลว คนเก่ง คนไม่เก่ง ของหลวง ปู่ ตัดสิน กันแค่ กฎ กติกา

เราสามารถ สอนคนให้เป็น มนุษย์ ได้หรือไม่

ถ้าในเมื่อ ผม ไม่รู้จัก คำว่า "มนุษย์"

ผมไม่สามารถสอนลูกได้ ถ้าผมไม่รู้จัก มนุษย์

เพราะ ความรู้สึกของผม แต่นี้ ก็คือ

สอน ลูกให้เป็น "มนุษย์"

หนักไปไหมนี่ครับ แรงไปว่าได้นะครับ รับได้หมด

คืนนี้ ว่าจะอีกคืน ก่อนกลับ

ตอนนี้เมื่อวาน คุยกับลูก ให้ลูกไปนอน บ้าน เหน่ ( คนจีน "ไฮหลำ เรียก ยายว่าเหน่ " เพราะ เหน่ เป็น มะเร็งขั้นสุดท้าย จะได้ไม่ต้องเทียวมาหา ให้แกชื่นใจ บ้างดีกว่า เราคิด ก็เลยโทรไปบอกภรรยา ให้พาไป ซะ ไปอยู่ สัก อาทิตย์ แล้ว ผมจะกลับ

14 กันยายน 2551 เวลา 11:54  

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

"คนดี และเลว ตัดสิน กันด้วยอะไรล่ะ

ดี ของ หมู่ หนึ่ง ก็เลว ของหมู่หนึ่ง

ท่านก็บอกว่า ตัดสิน ตาม กฎหมายไง พระ ก็มี กฎ การตัดสิน ก็ตามกฎไป

กฎก็ คือการดำรงอยู่ของ กลุ่มคน ทำให้ คน อยู่ร่วมกันได้

พระ ก็คือ คน พระส่วนใหญ่ก็คือ คน อาจจะยังไม่ใช่ มนุษย์ ด้วยซ้ำ"

ที่ท่านได้ว่าไว้อันนี้ น่าสนใจ

กฎคือสิ่งที่คนหมู่หนึ่ง เห็นพ้องต้องกัน จะปฎิบัติแบบนี้ คือถูกต้องดีงาม
คนหมู่ใด ก็มีกฎที่อาจจะไม่เหมือนคนอื่น หรืออาจจะเหมือนคนอื่น
มันเกิดจากการมองเห็น แล้วตีความ แล้วตัดสิน ว่า นี่คือดี และนี่คือไม่ดี เมือปฎิบัติสิ่งที่คิดว่า ดี แปลว่าคนๆนั้น เป็นคนดี เมื่อปฎิบัติในสิ่งที่ไม่ตรงกับคำว่า ดี คือ เป็นคนเลว

ที่แท้จริงแล้ว อะไร คือ ดี อะไรคือเลว อะไร คือปกติ อะไรคือไม่ปกติ

มันมาจากการตีความของมนุษย์ทั้งสิ้น มันไม่ใช่ความจริง ทุกอย่างในโลกนี้ มีแต่สิ่งสมมุติทั้งสิ้นค่ะ

ที่จริงแล้ว โลกนี้คืออนัตตา ว่างเปล่า และไร้ซึ่งความหมาย

สิ่งที่เห็นเป็นตัวตน เชื่อว่าเป็นสิ่งนั้น สิ่งนี้ คือสิ่งสมมุติ ทั้งสิ้น และการอยู่ร่วมกัน ก็ต้องสร้างสิ่งสมมุติที่ เรียกว่ากฎ เพื่อให้มีกรอบ มีแนวทางปฎิบัติค่ะ แต่เมื่อเวลาผ่านไป กฎพวกนี้ ถึงจะไม่คงอยู่ มีการเปลี่ยนแปลง ยึดมั่นถือมั่นไม่ได้เลย เพราะโลกนี้ ทุกสิ่งคืออนัตตา ว่างเปล่า และไร้ซึ่งความหมาย ต้องปล่อยวางมากๆนะคะ อย่าไปยึดมั่น ตามหา สิ่งที่หาอยู่ มันว่างเปล่าค่ะ มันอยู่ในสติของคุณเอง

ลองนำไปพิจารณาดูนะคะ ให้กำลังใจให้ค้นพบตัวเอง

14 กันยายน 2551 เวลา 12:07  

BJ กล่าวว่า...

สอนลูกให้เป็นมนุษย์
พ่อแม่ก็ต้องเป็นมนุษย์ด้วยนะคะ

เว้นแต่เด็กมีกรรมดีมาอยู่
ได้เจอมนุษย์ .. ให้การอบรมสอนสั่ง
ก็นับเป็นวาสนา

....

ไม่รู้ว่าถูกหรือเปล่านะคะ

คน อ้างว่าตัวเองต่างจากสัตว์
ตรงที่ มีสมองคิด

เราว่า มนุษย์ กับคน
ต่างกันที่ศีลธรรม จริยธรรม คุณธรรม

กฏของหลวงปู่
ถ้าเป็นสงฆ์ ... ก็เดาว่า ศีล ๒๐๐ กว่าข้อ
ถ้าเป็นเณร ... ก็ศีล กี่ข้อไม่รู้
ถ้าเป็นฆราวาส ... ก็ศีล ๕

ปัญหาที่เกิดทุกวันนี้
นักการเมืองชอบใช้กฎหมาย ลืมกฎแบบข้างบนนี่แหละค่ะ

.
.

เรานะ แทบไม่อยากส่งลูกเรียน รร.ธรรมดาเลย
อยากส่งเรียนแนวพุทธ ให้รู้แร้วรู้รอด

จะเอนท์ติด ไม่ติด
แม่ไม่สน

เอาแค่ ลูกฉัน ไม่ต้องกลายพันธ์มาเป็นแบบพวกนักการเมืองทุกวันนี้ ก็พอใจแล้ว

ชีวิต เกิดแล้วก็ตาย

เรียนสูง แต่ติด "กับดักความรู้" ของตัวเองก็ไร้ประโยชน์
.....

จำได้ว่า
ตอนท้อง อ่านหนังสือ ชีวิตนี้น้อยนัก

สมเด็จสังฆราชท่านบอกว่า
ชีวิตนี้เกิดเป็นมนุษย์ได้ โชคดีถมแล้ว
มีโอกาสพัฒนาจิตของตน

น่าสงสารพวกนักการเมืองโกงชาติ
เกิดมาดี แต่ทำจิตตัวเองต่ำกว่าเดิม


กี๊ด
ของขึ้น
พ่อธีร์กรุณาสงบจิตไว้นะคะ

อย่าหวันไหวตามคำบ่นของเรา

กิกิ

14 กันยายน 2551 เวลา 12:25  

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

"เวลาที่สายตาของคนมองเราด้วยความดูถูก เป็นอย่างไร หรือเวลาที่เขารู้สึกกลัวเราเขาเป็นอย่างไร

ที่เขาเป็นอย่างไร ไม่เท่ากับ เราเป็นอย่างไร"

ประเด็นนี้ ก็เป็นอีกส่วนหนึ่งที่มาศึกษาได้ค่ะ พ่อธีร์

การที่เห็นเราดูแปลกๆ แตกต่างไปจากเขา แต่งตัวแปลก ทำตัวแปลกๆ อัตโนมัติ เขาก็ตีความไปตามประสบการณ์ หรือ สิ่งที่เขาเคยผ่านมา คนบางคนเคยเห็นคนสติไม่ดี ทำตัวแปลกๆ ก็ตีความว่า เราคงสติไม่ดี แต่คนบางก็อาจจะตีความว่า เราดูมั่นใจ ดูเป็นคนน่าค้นหา ก็ได้ แล้วแต่เขาว่า เขาเคยผ่านประสบการณ์อะไรมา จะเห็นว่า ความคิด ความเห็นของผู้อื่นนั้น ไม่ใช่ความจริง เหมือนกับเรา ความคิดความเห็นของเรา ก็ไม่ใช่ความจริง มันก็แค่การตีความของเราเอง

เราคือคำพูดของเราค่ะ วาจาที่คุณเปล่งออกมาว่าคุณมีเป้าหมายอย่างไร คุณมีความปรารถนาอันแรงกล้าอะไร นั่นคือคุณ ความคิด ความเชื่อว่าคุณคือใคร จะเป็นพลังให้คุณค่ะ และทำให้การกระทำ และพฤติกรรมทุกอย่างเป็นเช่นนั้น เมื่อไหร่ ที่คุณไม่ยึดมั่น ถือมั่นในวาจาของคุณ คุณก็จะกลายเป็นคนว่างเปล่า และไร้ซึ่งความหมาย เหมือนเดิม

14 กันยายน 2551 เวลา 12:54  

VARAVEE กล่าวว่า...

กลับแล้วครับ โดนไล่กลับ เพราะ คืนนี้ จะฝนตกหนัก

ไปต่อมา 3 ชม.

กลับมาที่สถานีรถไฟ

แต่ได้คำตอบ ที่ ปิติ มากกกกกกกกกกกกกกกกก

แต่พูดไม่ได้ เขียนไม่ได้ เพราะ มันแรง มากกกกกกกกกกกกกกก

แบบที่ คุณ ภุชงค์บอก ครับ

ให้ลูกเป็น มนุษย์ พ่อแม่ต้องเป็น มนุษย์


เด็กทุกคน เกิดมามี ความเป็น มนุษย์ ในทุกผู้ทุกเหล่า

แต่เราเติมความเป็น คนให้เขาแทน มนุษย์

มีโอกาส มานมัสการ เลยนะครับ

แก่งคอย 3 ชม. จาก ก.ท.

แต่ผมสรุปให้ฟัง แบบนี้นะ ไม่เอาเรื่องทำนอง ปาฎิหารย์นะ เอาเรื่องเนื้อเนื้อ ก่อน

ยกตัวอย่างแล้วกัน

หมอ รักษา คนไข้ ได้ ไม่ว่าจะ เป็นอะไรใช่ไหมครับ ไม่ว่า จะคนรวย คนจน ไม่ว่าจะโรคอะไร

ใน ขณะนั้น สภาวะ ของ หมอ จะ ดำรง ซึ่งความเป็นมนุษย์ อยู่ คือ ไม่แยก ผิด และถูก

แต่ สภาวะ ความเป็นมนุษย์ จะประกอบไปด้วย สภาวะ ของความเป็น คน ที่เรา ใส่ไปตั้งแต่เล็ก

ความเป็น คน ทำให้เราพยายาม แยก คนดี และ คนเลว ออก

ความเป็นมนุษย์ เราไม่แยกอีก

หนักไปไหมนี่

ความเป็น มนุษย์ จะสามารถรับรู้ได้ ถึง การทำให้เกิดทุกข์ จะรู้ในกรรม ว่า มันเป็น กรรมของเขา

เมื่อไรเราแยกการกระทำของคน ตรงที่เราแยก เรา กำลัง เป็น คน

งงไหม เพราะ ฉะนั้น คน เราจะดำรง อยู่ 2 สถานะ เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา คือ คน กับมนุษย์ มีมากน้อย ต่างกันไป ถ้ามีความเป็นมนุษย์มาก ก็จะเห็นทุกข์

แต่ หลวงปู่บอกว่า

เด็กทุกคน มีความเป็น มนุษย์ สูงมากมากกกกกก และจะถูก กลบด้วย กิเลศตามกรรมนั้นๆ ความเป็นมนุษย์ จะจางหายไปเรื่อยๆ

มนุษย์ จะเห็น มนุษย์

คน จะเห็น คน เป็น 2 เหล่า 2 กลุ่ม แยกชัด ถ้าแยกเป็น คนดีคนเลว

คนดี จะไม่ ข้องแวะ กับ คนเลว

แต่ที่ เรียกว่าดีหรือ เลว

คนเป็นผู้กำหนด

แต่มนุษย์ จะได้ เจอ มนุษย์ เหมือน โซ่ ที่คล้องไว้

และมนุษย์ จะมองการกระทำ เป็นอีกแบบหนึ่ง คือไม่ตัดสิน

เพราะขณะ ตัดสิน เราจะดำรง สถานะ ความเป็น คนอยู่

==============================

14 กันยายน 2551 เวลา 17:41  

VARAVEE กล่าวว่า...

คราวนี้ สิ่งที่ผมเจอ มีหลายอย่าง

แต่เหตุการณ์ที่ หลวงปู่บอก ก็คือ ต้องมา เพื่อให้เห็น ทุกข์

เพื่อรู้จักทุกข์

ถ้าไม่เดิน ก็ไม่เห็นทุกข์ สิ่งที่เห็น คือของจริง สิ่ง ที่ทำ ก็คือ ของจริง

ทำเพื่อให้เห็นทุกข์ ว่าเดิน อาการ ทรมานเป็นยังไง

อาการ ทรมาน สังขารเป็นยังไง

อาการ ทุกข์เป็นอย่างไร
เห็นทุกข์เป็นอย่างไร

อาการเดินสายกลางเป็นอย่างไร

ใครมาห้ามไม่ได้หรอก เพราะ มันจะกด แต่รอดมาได้ เพราะโยมมีความเป็นตัวของโยม

ผมไม่มีความเชื่อเลยว่าชีวิตนี้ ผมจะได้เจอ ได้ทำสิ่งนี้

ผมนั่งนึกในใจว่า แล้วทำไมต้องช่วงนี้ล่ะ

ได้แค่นั่งนึก คำตอบสวนกลับมา...


"ก็นึกต่อสิ ว่า

ตอนเห็นทุกข์ อยากทำอะไร

มันเลยให้เกิดช่วงนี้ ถ้าเกิดเดือนหน้า โยมไม่ได้กลับบ้านแน่แน่

โยมมีหน้าที่ หน้าที่ ที่ต้องทำ ทำให้ดี แล้วอย่ากดมันไว้"

เริ่มนั่งเถียงในใจ

ไม่เห็นอยากทำเลย อยากทำแบบที่ หลวงปู่ว่ามากกว่า มีลาภเสื่อม ลาภ มียศ เสื่อมยศ มีสรรเสริญ ก็เสื่อม

แล้วก็ นั่งนึกต่อ ว่าจะให้ลูกน้องไปส่ง ปักธงชัย ไป หา เกจิ หา พระเขมรต่อ

แค่นั่งนึก

กลับเถอะโยม หรือ พัก ที่บ้านสัก 1-2 คืน ถ้าให้รู้แค่ที่โยมรู้ พอแล้ว ไม่ได้มากกว่านั้นแล้ว



รู้ได้ไงหว่า

ลาเสร็จนั่ง มอเตอร์ไซด์ กลับสถานี

ก็มาเขียนต่อ

8 วันแล้ว 8 วันที่ระเหเร่ร่อน

ได้เห็นหลายอย่าง

บางอย่างก็คงมีในหนังสือ ปริยัติ แต่เราไม่สนใจมันมาแล้วเลย

เพราะอ่านแล้ว ปัญญาไม่ค่อยถึง

บางคนแค่อ่านก็เข้าใจ ทะลุ

บางคนต้องปฎิบัติ

บางคน ต้องการคนชี้

=============================

สุดท้าย ก่อนหายไปอีก 2-3 วัน ขอพัก แบบเที่ยวบ้าง

บทความนี้ เดี๋ยวจะเก็บไว้นะครับ ให้คุณ BJ อ่านก่อน

สุดท้าย นี้

ขอบพระคุณ คุณพ่อ คุณแม่ คุณ ภุชงค์ และครอบครัว

ขอบคุณ คุณ บุญอยู่

และอีกคนที่ลืมไม่ได้

คุณใจเพชร ใครจะมาแก่งคอยทางรถไฟ ที่สถานีรถไฟจะมีร้านขายบะหมี เกี๊ยวอยู่นะครับ

แวะกินได้ ไม่อร่อยหรอกครับ แต่ อุดหนุนไปเถอะ ครับ

ชามละ 25 บาท ให้แก สัก 100 ก็ได้นะ

55555

ไปแล้วครับ คืนนี้ นอน ฝันดีแล้ว

14 กันยายน 2551 เวลา 18:11  

VARAVEE กล่าวว่า...

เขียนให้BJ กับ มนแชง อ่าน แต่กลับไปลบ นะครับ

เพราะ เดี๋ยว ไม่ได้เล่า เล่ามันยาก เล่ามันยาววววววว

14 กันยายน 2551 เวลา 18:16  

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ถ้าจะตกผลึก แีละเจอตัวเองแล้วล่ะสินะคะ
อ่านแล้วสัมผัสได้ว่ามันมีความปิติ และพลัง แฝงอยู่ในบทความครั้งหลังสุด ยินดีด้วยนะคะ

ขอให้เดินทางปลอดภัย และมีพลังที่จะทำในสิ่งที่ตัวเองมุ่งหวังและมีแรงปรารถนาอันแรงกล้า

ให้กำลังใจค่ะ

14 กันยายน 2551 เวลา 20:13  

คนสวยไม่ต้องมีชื่อ กล่าวว่า...

ลงชื่อไว้ค่ะ

แม่เจ้ารดา

ลูกสาว 2.1 ขวบ

087 511 3101

15 กันยายน 2551 เวลา 13:33  

คนสวยไม่ต้องมีชื่อ กล่าวว่า...

เมลล์ค่ะ

kulrada2006@gmail.com

15 กันยายน 2551 เวลา 13:35  

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ยินดีกับพ่อธีร์ค่ะ ที่มีโอกาสอันดีที่ได้ไปค้นหาสิ่งที่หายไป

ส่วนเรื่องกิจกรรมของเด็กๆ

"สมมติว่าแบบนี้ ถ้าคุณเคยเล่นกล้อง

ชมรมถ่ายภาพ เขาก็จะรวมกลุ่มกันไปเพื่อถ่ายภาพ แล้วมาแลกเปลี่ยนเทคนิคกัน

เหมือนกันไม่ต่างกันครับ

แลกเปลี่ยนเทคนิคกับใครล่ะ ในตอนแรกๆ ก็กับผมก่อน เพราะ ไม่งั้น มันก็ไม่มีคนเริ่ม"

"ค่าใช้จ่าย อันนี้ แล้วแต่สนับสนุน มีมากให้มาก มีน้อย สอนฟรี "

อ่านแล้วถูกใจกับสองข้อความนี้ค่ะ

ยินดีที่เด็กๆ จากได้มีโอกาสในการเรียนรู้ในอีกมิติหนึ่งค่ะ

15 กันยายน 2551 เวลา 13:50  

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ขอลงชื่อเรียนด้วยคนค่ะ แม่น้องชมพู

089 3900115
mail supan202@yahoo.com

15 กันยายน 2551 เวลา 14:08  

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

โพสแทน ค่ะ

แม่น้องแชมพู
ลูกสาว 2.2 ขวบ
0893900115

15 กันยายน 2551 เวลา 14:08  

BJ กล่าวว่า...

แจ้งข่าวจุดนัด # 1
วันอาทิตย์ที่ 21 ก.ย.
@ สวนรถไฟ
ข้างบริษัท ปตท. / ตรงข้ามเซ็นทรัลลาดพร้าว)

รายละเอียดอ่านที่กระทู้นี้ค่ะ
http://porthee.blogspot.com/2008/09/1-21-51.html

คิดว่าแลกเปลี่ยนเรื่องเทคนิคการสอนลูกนะคะ

15 กันยายน 2551 เวลา 14:32  

Unknown กล่าวว่า...

ลงชื่อด้วยค่ะ

มาริสา

ลูกสาว 5.5 ปี

ลูกชาย 1.7 ปี

084 1265535

15 กันยายน 2551 เวลา 14:37  

VARAVEE กล่าวว่า...

มน แชง

"""ที่แท้จริงแล้ว อะไร คือ ดี อะไรคือเลว อะไร คือปกติ อะไรคือไม่ปกติ

มันมาจากการตีความของมนุษย์ทั้งสิ้น มันไม่ใช่ความจริง ทุกอย่างในโลกนี้ มีแต่สิ่งสมมุติทั้งสิ้นค่ะ""""

ไม่ใช่ครับ

มันเกิด จากการตีความ ของ คน ทั้ง สิ้น ครับ

เพราะขณะที่ สภาวะจิตเป็น มนุษย์ จะรับรู้ได้แต่ว่ามันเป็นเพียงกรรม เป็น จริต เป็น จริยะ

แต่เมื่อไร สภาวะจิต เราตัดสิน ผิด หรือ ถูก ตอนนั้น เราดำรงอยู่ ซึ่งความเป็น มนุษย์

ยกตัวอย่าง สภาวะจิต ของความเป็น มนุษย์นะครับ

แม่รักลูกมาก แม้ว่าลูกจะเป็นอย่างไรก็ตาม

ตัวแม่ ในขณะนั้น ดำรง สภาวะจิต ของความเป็น มนุษย์ อยู่

ลูกทำเลข ผิด เราบอกว่า ผิด เราดำรงรู้ความเป็นมนุษย์ อยู่

แต่เมื่อไร เราโมโห และ บอกว่า ทำไมแค่นี้ ยังทำผิด ทำไม่ได้ เมื่อนั้น สภาวะเราคือ ดำรงความเป็น คน อยู่

เขียนแล้ว งงไหมนี่

แต่ช่วงนี้อย่าถือสาเลยครับ

มันอาจเป็นแค่ช่วง เดียวของคนไม่เคยมี ธรรมะ แบบผม

=====================


เห็นกระทู้อยู่ในบอรด
http://board.raklukefamilygroup.com/viewtopic.php?t=434252
===========================
มาดูความเห็นผมดีกว่า

อะไรล่ะ คือ ความสุข

ถ้า
""""ความสุข คือ ความไม่ทุกข์ """

เมื่อไม่รู้ทุกข์ ก็ไม่รู้ จักเหตุแห่งทุกข์ ไม่รู้จัก เวทนา สัญญา สังขาร .........
ไม่แน่นะ อยู่ดีดี อาจเกิดทุกข์โดยฉับพลัน ก็เป็นได้
พ่อแม่สมัยนี้ ชอบสอนให้ลูกไม่รู้จัก "ทุกข์."


ถ้า
""" ความทุกข์ เกิดจากความไม่รู้จักพอ ไม่พอใจในสิ่งที่ตนเองมีอยู่""""""

อาจจะถูกทั้งหมด หรือ ผิดทั้งหมดก็ได้

ต้องตี ความหมายของคำว่า พอ ต่อ ว่า จะหมายถึงอะไร

เพราะคนมัก จะพูดกันว่า ไม่รู้จักพอ

ไม่รู้จักพอ คือ อะไรล่ะ อะไรคือ พอ

ข้าวมื้อเดียว ขอ หลวงพ่อกิน น้ำ ข้างทาง ที่ รปพ การไฟฟ้าให้กิน ให้ล้างหน้า

อะไรคือ พอล่ะ

=================

ก่อนที่เขาจะรู้จักพอได้ เขาต้องรู้จัก มนุษย์ ก่อน

เพราะ พอที่ว่า คือ พอในความเป็น มนุษย์

ไม่ใช่ พอในความเป็น คน

ถ้าสภาวะจิต ยังคงเป็น คน ก็ไม่รู้จัก คำว่า พอ

เพราะไม่มีทางเห็นคำว่า พอ ว่า พอ หมายถึงอะไร






เพราะ พอคนหนึ่ง มันก็ไม่พอ ของคนหนึ่ง เราก็ไปตีความหมาย แทนเขา ไปตัดสินเขา

"ว่าไม่รู้จักพอ"

เราเอาอะไรตัดสิน"เขา"

มันยาว เล่าได้ไม่หมด

15 กันยายน 2551 เวลา 15:51  

แม่สามหนุ่ม กล่าวว่า...

มาลงชื่ออีกครั้งค่ะ จินตหรา แม่สามหนุ่มค่ะ อายุ 6 ขวบ อายุ 4 ขวบ อายุ 2.4 ขวบค่ะ 0839224976

16 กันยายน 2551 เวลา 11:08  

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

สวัสดีค่ะ พ่อธีร์

แม่น้องกานต์ขอสมัครเข้าเรียนด้วยค่ะ

น้องกานต์ อายุ 5.8 เดือน อยู่ อ.3 ชอบคณิตศาสตร์มากกว่าวิชาอื่น และได้ลองทำแบบฝึกหัดของพ่อธีร์มาแล้ว

ตัวแม่เองอ่อนเลขมากค่ะ จึงอยากเข้ากลุ่มเพื่อเรียนรู้เทคนิคสอน& ฝึกลูก จะได้มาเติมความรู้ให้ลูกให้ทันกับความต้องการของเขาค่ะ..ถ้าแม่ไม่เตรียมตัว กลัวสอนลูกไม่ได้ค่ะ

แม่น้องกานต์
อ้อย 084-0276040
piyasuda@piyasuda.com

18 กันยายน 2551 เวลา 09:31