ผมดีใจมากเลยครับ ตอนนี้ ตรัยยะ ของผมได้ไปเรียนโกะ ที่สมาคม แต่ที่ผมเห็นก็คือ คุณพ่อ ของตรัยยะ ก็ไปเรียนด้วย ยิ่งทำให้ดีใจมากเลยที่สถาบันครอบครัวแน่นแฟ้น
แต่เอาละสิ คนอายุมากมาก เช่นผม ต้องมาเล่นกีฬา ที่ตนเองไม่เคยเจอนี่ ลำบาก ยิ่งความรู้เยอะยิ่งลำบาก เพราะมันเป็นเหตุผลหมดเลย
อ่านหนังสือ ก็ อ่านแล้ว แต่เดาไม่เห็นถูก เลย ว่า คำตอบมันคืออะไร
ยกตัวอย่างนะครับ
ในหนังสือ ปฐมบทแห่งการรบ ของ วันชัย ประชาเรืองวิทย์
ข้อ 1 ดำเดินก่อน
ตายเลย เห็นแล้วมึนตึ๊บ จะรู้ได้ไงหว่า ว่าจะเดินลงไปตรงไหนดี กระดาน ตั้งใหญ่
ที่รู้รู้ก็มีหลายทางเลือกแน่แน่ แต่ทำไงล่ะ กระดานขนาดนี้ จะคิดไง
เด็ก จะมีสัญชาตญาณได้ดีกว่า ว่าเขาควรจะทำไงมากกว่าผู้ใหญ่
สมมติว่า เราสอนจับกินมานะครับ สิ่งที่ เขาจะเห็นคือ ตำแหน่งนี้นะครับ
เขาจะต้องเห็นตำแหน่งนี้ ตำแหน่งที่วงสีแดงไว้
ซึ่ง มันจะเป็นคำถามต่อมาว่า แล้วเราจะจับ ขาว 2 ตัวนี้กินอย่างไร
การจับกินมี 2 วิธี ที่จะต้องตอบตัวเองให้ได้ ก็คือ จะจับด้วย Net หรือ Ladder
ข้ามไปก่อนนะครับ
แต่ถ้าเราสอนจับกินมาก่อน แน่นอน เขาจะเห็นตำแหน่งนี้เพียงตำแหน่งเดียว
คราวนี้ แบบที่ผมเคยบอก ว่าผมไม่ได้สอนลูกในการหัดไล่จับกิน เลย 8 อาทิตย์ ลูกไม่รู้เลยว่าไล่จับกินอย่างไร นั่งระบายสี นั่งระบาย Intersection กันอย่างเดียวเลย
เรามาลองแบ่งดูแบบนี้นะครับ ตามแบบฝึกหัดแรก Fuseki ที่ให้ระบายสีนะแหละครับ
งานนี้ก็ระบายสีอีก
แฮะ ลาก OutLine คร่าวๆ แล้ว เราจะเริ่มเห็น ลางลางว่าคืออะไรแล้ว
ว่า ดำควรทำอะไร
คราวนี้ ถ้าเราเปิดดูหนังสือเราจะได้คำตอบแบบ คะแนนนะครับ
ว่าทำอย่างไรได้กี่คะแนน วางตรงไหนได้กี่คะแนน
ผมปิดตรงนั้นไว้ก่อน
มี ตั้ง 20 Choice แต่ก็ยังดี ละใช่ไหมครับ ไม่เคว้งเหมือนตอนแรกแรก
เรา รู้ว่า f g h คือ การจับกิน ไปแล้ว หนึ่ง จุด
เรา ลองมาร่าง Plan กันครับ เพื่อดูว่าตรงไหน เราควรวาง
ข้อแรก จากการระบายสี ทำให้เรารู้ได้เลยว่า ดำมีพื้นที่น้อยเกินไป วาง Framework แบบนี้ ลำบากแน่แน่ เพราะ มีพื้นที่นิดเดียวเอง ที่จะเล่น ต่อ
เพราะฉะนั้นประเด็น จับกิน จึง ถูก เหมือนกันแต่ยังไม่น่าจะดีที่สุด
ขาว เดินจะรอดยังไง ดำเดินจะจับกินอย่างไร
เพราะฉะนั้น ก็ควร ขยาย Frame แต่จะขยายด้านไหน ก็อีกเรื่อง แต่ ต้องขยายFrameWork ก่อน แน่แน่
ทิศทางไหนล่ะ ที่จะขยาย แต่ต้องขยาย เพราะพื้นที่น้อยเกินไป เล่นไปก็แพ้แต่แรก แล้ว
ไว้มาต่อครับ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น