porthee

ในขณะที่ประเทศอื่นเน้นความสำคัญของวิชาคณิตศาสตร์ ซึ่งสะท้อนออกมาจากปริมาณเวลาเรียนที่จัดให้ สิงคโปร์เน้นคณิตศาสตร์มากที่สุดในระดับประถม นักเรียนต้องเรียนทุกวันวันละมากกว่าหนึ่งชั่วโมง

เพราะสิงคโปร์เชื่อว่าการฝึกสมองเด็กเรื่องการคิดคำนวณ ในเยาว์วัยเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการวางพื้นฐานคณิตศาสตร์

แต่นักเรียนไทยในระดับประถม เน้นคณิตศาสตร์น้อยมาก อาจกล่าวได้ว่าน้อยกว่าวิชาอื่น ๆ และเมื่อขึ้นมาเรียนในชั้นมัธยมศึกษา เวลาเรียนก็ยังคงที่เหมือนเดิม และประเทศไทยมีเวลาเรียนต่ำที่สุดไม่เฉพาะในภูมิภาคนี้เท่านั้น แต่นับรวมทั้งทุกประเทศใน TIMSS-R ทั้งหมด 48 ประเทศแล้ว (ประเทศอื่นที่มีเวลาเรียนต่ำเป็นที่สองยังมีเวลาเรียน 12%)

เมื่อเราเห็นดังนี้ แทนที่เราจะไปลดอันอื่นที่ไม่สำคัญ คือมันสำคัญหมดละนะ แต่ บางอย่างมันต้องเกิดวุฒิภาวะ ด้วย

ยกตัวอย่าง ผมจะมีความจำเป็นอะไรที่จะต้องรู้ว่า พระอาจารย์คนแรก ของพระพุทธเจ้า ชื่อว่าอะไรในตอน ป.1  หรือผมจะมีความจำเป็นแค่ไหน ที่ต้องรู้ว่า การเขียนกลอนแบบนี้เรียกว่ากลอน 8 หรือกาพย์ยานี 11ในตอน ป.1

เห็นไหมครับ

ทุกคนมองความจำเป็นต่างกัน ทัศนคติต่างกัน เมื่อเอะอะอะไรก็จำเป็นหมด การใส่ลงมาในทุกทุกวิชา มันก็เลยเต็มไปหมด

จะบอกว่า นี่แหละคือการบริหารเวลา ของ ครู ที่ไม่มีประสิทธิภาพ ก็ว่าได้ คือ ครูทุกคนต่างต้องเร่งสร้างผลงาน คือจะปล่อยให้วิชาไหนเด่น ขึ้นมาไม่ได้

จุดเน้นของการเรียนการสอน

จุดเน้นของการเรียนการสอน
ขนาดของชั้นเรียน ทั้งไทย มาเลเซีย และสิงคโปร์ต่างก็มีขนาดใหญ่กว่าค่าเฉลี่ยนานาชาติ
(ซึ่งเท่ากับ 31 คน/ชั้น) แม้ว่าสิงคโปร์ และมาเลเซีย จะมีขนาดเฉลี่ย 37 และ 38 ตามลำดับ แต่ของไทย
มีขนาด 42 คน/ชั้น ก็ไม่อาจถือว่าเป็นตัวแปรที่ต่างกัน แต่ตัวแปรที่สำคัญน่าจะอยู่ที่การเน้นในกิจกรรม
การเรียนการสอนมากกว่า

==================================

เวลาเรียน น้อยกว่า จุดมุ่งหมายในการเน้น ต่ำกว่า นั่นทำให้ พ่อแม่ ผปค ที่ พอมีความรู้หน่อย เกิดความไม่เชื่อมั่น

พอเกิดความไม่เชื่อมั่น ก็เลยเรียนเพิ่ม พอเรียนเพิ่ม มันก็เลยเกินชั้นปี เพราะมันต้องเป็นอย่างนั้น

ทั้งๆที่ มันไม่มีทางเกินได้เลย ถ้าจุดเน้น เท่าๆกัน

เพราะถ้ามองจากการจัดเวลา โดยรอบ ก็คือ

ประเทศไทย ต่ำที่สุด เรื่องเวลาเรียนเลข ของประเทศในกลุ่มทั่วโลก คือ 8 % และน่าตกใจเป็นอย่างมาก ที่เราห่างจาก อันดับ 2 ในการจัดเวลาเรียน คือ 12 %. ห่างกัน 4 % นี่เยอะนะครับ

ส่วนที่สูง ก็จะอยู่ที่ 20-22 %.

นั่นคือ เขาเรียน เลข กันวันละ 2 ชม. หรือประมาณ 2 คาบ

คุณเห็นอะไรบ้างไหมครับ จากข้อมูลข้างบนที่อ่านมา ก่อนอ่านตอนต่อ นะครับ

นั่นทำให้เด็ก เรามักจะใช้วิธีการแก้ปัญหา กับโจทย์เลข ด้วยวิธีการที่สูงกว่า คือเรา ใช้วิธี ใส่ กลยุทธ ที่ 8 ชม.ให้เด็ก แต่ไม่ใส่การวิเคราะห์ไว้ เพราะหมดเวลาก่อน และจะวิ่งไล่ล่า กลยุทธ ทางคณิตศาสตร์ เอา ความรู้ ป.6 มาแก้โจทย์ ป.3 ความรู้ ม.3 แก้โจทย์ ป.6 ความรู้ ปริญญา แก้โจทย์ ม.6

จากข้อมูลแสดงให้เห็นอย่างหนึ่งว่า การบ่มเพาะ กับความรู้ในช่วงปี มันไม่มาไงครับ เพราะเรามี น้อยสุด คือ 1 คาบ

เห็นความต่างไหมครับ นั่นทำให้ จัดเวลาไม่ได้เลย

หนังสือเรียนเขาก็ไม่ต่างจากเรา ครูก็ไม่ต่างกันมากมาย แต่ต่างกัน เวลาก็มีเท่ากัน แต่จัดไว้ไม่เท่ากัน การจัดการเวลาเหมือนไม่ได้

โดยเรื่อง เวลาและ การบ่ม ให้อยู่กับแบบฝึกหัดนั้นๆ โดยสามารถเสียเวลาได้ เสียเวลาคิดได้ เพราะมีเวลาเรียน มากกว่าถึง 2 เท่าครึ่ง ในประเทศ สิงคโปร์ คือ 2 คาบ และด้วยเวลานั่นเอง

ทำให้เขาสามารถ ทิ้งช่วงเวลาให้เด็กคิดได้ คือ สมมติว่า ในห้องเรียน จัด วอรม์ ด้วยเลข 100 ช่อง แบบ ที่ โรงเรียนประถมในญี่ปุ่นทำ ใช้เวลา 15-20 นาทีในการเตรียมตัวเข้าบทเรียน ให้เด็ก Alert ว่าถึงเวลาคิดของเขาแล้วนะ

ไทยทำไม่ได้ครับ เพราะ หมดเวลาแล้ว

ไทยทำได้ ก็แค่ เอาไม้เคาะโต๊ะ เสียงดังๆ 5 6 ที แล้วบอกว่า พร้อมหรือยัง แค่นั้นครับ

เห็นอะไรไหมครับ เมื่อ ต้องการเวลา เป็น 2 คาบ เด็กก็เลยมาเรียนเย็นแทนที่โรงเรียน แต่………แต่…..นะครับ

กลายเป็น ที่เรียนที่โรงเรียน แทยที่จะเป็นการบ่ม แต่กลายเป็น เรียนเพื่อแข่งเอาชื่อเสียงกลับมาให้โรงเรียน ด้วยความหวังของครู

ตรงนี้ต่างหาก ที่ผมมักมองว่าผิด เพราะมันไม่เป็นไปตามธรรมชาติเลย

เพราะจุดเริ่มมันไม่ได้อยู่ที่เด็ก มันผิดตั้งแต่คัดตัวแล้วผิดตั้งแต่ครูต้องการชื่อเสียงให้โรงเรียนแล้ว

มันผิดตรงนั้น มากกว่า มันไม่ได้ผืด ถ้าเวลาไม่พอแล้วใส่เพิ่ม ใส่เพิ่มให้พอเหมาะ ใส่เพิ้มให้ สมดุลย์ ใส่เพิ่มให้บ่มเพาะขึ้นมา

และเมื่อใส่ ถึงขนาดนั้นแล้ว ก็เลยไม่จำเป็นต้องใส่เพิ่มที่บ้านแล้วไงครับ

เพราะถ้าโรงเรียนใส่มา 2 ชม. มาที่บ้านจับอีก 1 ชม. ตายพอดีแบบนี้

ลองนึกเป็นว่ายน้ำนะครับ

วันปกติ จะว่ายอยู่แล้ว 1 ชม หรือแระมาณ 1 กิโล พอใกล้แข่ง จะขยับมา เป็น 2 ชม.

คราวนี้ ถ้าที่บ้านมีสระ แล้วเราจับมาว่ายรอบ 1 ทุ่ม อีก 1 ชม. ตายพอดีครับ

ชนะก็อยากชนะแต่พอดี ดีกว่า

การศึกษานี้ไม่ค่อยเป็นที่สนใจของสังคมไทยครับ ตรงกันข้ามกับข่าวการศึกษาที่คนไทยให้ความสนใจมากคือ การแข่งขันวิทยาศาสตร์ โอลิมปิก ซึ่งไม่ใช่การประเมินผลการจัดการการศึกษาวิทยาศาสตร์ของประเทศ แต่เป็นการแข่งขันระหว่างคนเก่งของประเทศ โดยเลือกคนที่เก่งของประเทศไทยวิชาละ 4 -5 คน มาฝึกฝนแล้วส่งไปแข่งขันกัน เพื่อดูว่าคนเก่งของประเทศใดจะเก่งกว่ากันครับ

ส่วนการประเมินผลนานาชาติ TIMSS นั้นมีการประเมินผลการจัดการศึกษาในหลายตัวแปร ตั้งแต่ต้นหลักสูตร การเรียนการสอน การมีทรัพยากรโรงเรียนเพียงพอหรือไม่อย่างไร เวลาเรียนตลอดจนผลสัมฤทธิ์หรือคะแนนของนักเรียน

ดังนั้นผลการประเมินผลการศึกษาของ TIMSS แม้ว่าจะประเมินเพียงสองวิชา

แต่ในระดับโลกถือว่าเป็นตัวชี้บอกความสำเร็จของการจัดการศึกษาเลยครับ ดูไปแล้วเปรียบเสมือนการแข่งขันกีฬาโอลิมปิค การที่ประเทศไทยได้เหรียญทอง1-2 เหรียญ

ต่างจากการเป็นเจ้าเหรียญทองโดยสิ้นเชิงครับ ดังนั้นทุกประเทศในโลกจะภูมิใจที่ได้เป็นเจ้าเหรียญทอง และ

ความเป็นที่หนึ่งนี้ต่างหากคือตัวบ่งบอกประสิทธิภาพและความสำเร็จของวงการกีฬาในประเทศนั้นๆ ด้วยเหตุนี้ผลการศึกษาของ TIMSS จึงมีความหมาย และมักจะนำไปสู่การปรับปรุงหรือการปฏิรูปการศึกษาในหลายประเทศ